سالها پرسیدم از خود کیستم ؟ آتشم ؟ شورم ؟ شرارم ؟ چیستم ؟

دیدمش امروز و دانستم اکنون  او به جز من ، من به جز او نیستم . . .

 

این منم پنهانترین افسانه ی شبهای تو / آنکه در مهتاب باران شوق پیدایی نداشت

خواستم تا حرف خود را با غزل معنا کنم / زیر باران نگاهت شعر معنایی نداشت .

 

زمان غارتگر غریبیست ، همه چیز را می برد جز حس دوست داشتن را . . .

 

یک نامه پر از ماه و تو را دارم یاد / در پاکت گل گذاشتم دادم باد . . .

 

شبها به ماه دیده ، تو را یاد میکنم / با مه فسانه گفته و فریاد میکنم

 

شاید تو هم به ماه کنی ، ماه من نگاه / با این خیال ، خاطر خود شاد میکنم . . ..

کی گفته نفرین میکنم ، غصه به تو حرومه

خوشبختی تو گل من ، همیشه آرزومه  . . .

 

برای رسیدن به توست که پرواز میکنم ، نکند قفس باشی !

قفس دیدم رهایی یادم آمد / تو رفتی بی وفایی یادم آمد . . .

 

خدایا من چه سازم ، خسته راهی درازم

نه فرهادم که مرد از داغ شیرین ، نه ایوبم که با دنیا بسازم . . .

 

زیباست وقتی قلبی داری که صاحبش خودت هستی

اما زیباتر آن است که دوستی داری که قلبش تو هستی . . .

 

آرام ترین تپش قلبم را تقدیمت میکنم تا بدانی که ارام بخش وجودمی . . .

 

 

خدایا ، به فرشتگانت بسپار که در لحظه لحظه نیایش خویش

عشق مرا از یاد نبرند . . .